Sinds het jaar 2019 is het kerkgebouw te Nieuw-Dijk in het bezit van de Stichting Beheer Voormalig Kerkelijk Erfgoed. Deze stichting heeft de kerk gekocht van de Parochie Gabriel. Het bestuur van de stichting was van mening dat bij de kerk ook het naastgelegen kerkhof hoort dus is zij in onderhandeling gegaan met de parochie Gabriel om ook het kerkhof te kunnen kopen. Vanaf het jaar 2021 is de stichting dan ook, eerst economisch en later in dat jaar ook juridisch, eigenaar geworden.

Het kerkhof wordt onderhouden door een groep vrijwilligers die daar iedere laatste zaterdag van de maand mee bezig is. Verder is er een kerkhofbeheerder aangesteld die toezicht houdt en de administratie bijhoudt.

Op het kerkhof bevinden zich begraafplaatsen, een columbarium (urnenmuur), een urnenveld (urnengraf keldertjes) en een strooiveld .

Begraafplaatsen: er zijn thans ongeveer 300 begraafplaatsen bezet. Doordat er jaarlijks oude graven geruimd worden is er ruim voldoende plaats voor nieuwe begravingen. Toen de parochie Gabriel nog eigenaar was konden er alleen maar R.K. Nieuw-Dijkers of oud R.K. Nieuw-Dijkers die een binding hadden met Nieuw-Dijk begraven worden. Deze eis heeft de stichting los gelaten en nu kan een ieder die dat wil hier op het kerkhof begraven worden.

Op het kerkhof bevindt zich daarnaast nog:
1. een priester graf: dat van pastoor Wim Engelen, en 2 monumentale graven:
2. van de kerkmeester en schenker van de grond A. Raben;
3. van H.W. Driessen.

Verder zijn er 2 oorlogsgraven: een van A.H. Burgers en een van M. Driessen. Deze oorlogsgraven worden jaarlijks onderhouden door de Stichting Nederlandse Oorlogsgraven. Aan de poort bij de ingang hangt ook een bordje waarop staat dat hier oorlogsslachtoffers begraven liggen.

Sinds september 1989 is het columbarium, de urnenmuur, in gebruik. Deze  bevindt zich vooraan op het kerkhof. Hiervan zijn 21 plaatsen bezet en nog 36 plaatsen beschikbaar. Ook hiervoor gelden dezelfde rechten en plichten als voor een graf op het kerkhof.

Aan het einde van het kerkhofpad, bij het houten kruis, is het strooiveld. Hier is al veelvuldig gebruik van gemaakt. Hier bestaat ook de mogelijkheid om voor de overledene waarvan de as uitgestrooid is een naamplaatje op het daarvoor bestemde monument te laten plaatsen.

Vooraan op het kerkhof is er ook een mededelingen kastje. Hierin wordt gepubliceerd welke graven geruimd gaan worden maar ook wordt er gevraagd aan betreffende nabestaanden, rechthebbenden van het graf, om contact op te nemen met de kerkhof beheerder indien er wat aan de hand is met het graf of columbarium i.v.m. verlenging van de grafrechten.

Belangrijk om te weten is dat de rechthebbende eigenaar is van de steen. Een grafrecht is immers een soort opstalrecht om op de grond van de stichting een overledenen te mogen begraven en een steen te mogen plaatsen. Dit laatste is heel belangrijk want als er een steen verzakt is bijvoorbeeld dan moet de rechthebbende deze weer rechtzetten. De rechthebbende kan hiervoor wel een opdracht geven aan de kerkhofbeheerder maar dan wel onder eigen risico. Ook als een steen omvalt of omwaait dan is het een risico van de rechthebbende en niet van de eigenaar van het kerkhof.

De vrijwillige kerkhofploeg zorgt er alleen voor dat de grond om de graven en het pad schoon en toegankelijk blijft.